– Ty też masz wspaniały kostium na Halloween!

– Dziękuję. Ale jestem tylko Paulą.

– I to chodzi! Nikt cię nie skopiuje! – uniosła kciuk do góry mieszkająca ulicę dalej sąsiadka i ruszyła tanecznym krokiem w kierunku swojego domu. Nie weszła jednak do środka. Jak większość w środowy wieczór. Starsi, mimo zaledwie kilku stopni ciepła, poustawiali krzesła przed domem, oczekując kolejnych dzieciaków, krzyczących "trick or treat". A tych chodziło po osiedlu mniej niż rok temu. Z powodu huraganu Sandy tysiące ludzi na wschodnim wybrzeżu straciło swój dobytek, a w najlepszym przypadku prąd na kilka dni. W niektórych miejscach Halloween zostało nawet oficjalnie przełożone na sobotę.

Ale ja nie o tym. Trafiła kobieta w sedno. Choć pewnie nie miała na myśli tego, o czym ja pomyślałam. Czy my w Polsce naprawdę musimy wszystko małpować? Wchodzę na portal społecznościowy, a tu oczywiście polscy znajomi, dziwacznie poprzebierani pozują do zdjęć z podświetlonymi dyniami.

– Wy tego nie macie, nie? – zapytała mnie amerykańska znajoma. – Dzieci jeszcze nie zbierają po domach słodyczy, ale obawiam się, że za kilka lat i do tego dojdzie. Wiesz, wszystko prędzej czy później przyjdzie od was. Czekam, kiedy zaczniemy obchodzić Święto Dziękczynienia, 4 lipca i szukać po podwórkach jajek na Wielkanoc – odpowiedziałam jej, a ona wybuchnęła śmiechem.

Od kilku polskich miłośników Halloween usłyszałam, że to lepsze niż tak zwana zamuła nad grobem. Serio? Ta zamuła to nasza tradycja. Ta zamuła to pamięć o naszych zmarłych bliskich. Może zamiast kilku sekund modlitwy powinniśmy ich postraszyć nad pomnikiem dla odmiany? A zamiast zniczy postawić im dynię na cmentarzu? Nie, nie mam nic przeciwko dyniom. Każdy robi, na co ma ochotę. Ale to kopiowanie zaczyna osiągać rozmiary głupoty absurdu. Chcecie robić twarze z warzyw, to róbcie. Chcecie się wymazać keczupem, to się wymażcie. Nie zapominajcie tylko o polskiej tradycji. O tym, że przełom października i listopada to czas refleksji a nie jakiś wygłupów. Ilu z was poszło tego dnia na groby bliskich z czystej potrzeby, a nie dlatego, że wypada?

Za oceanem cmentarze jak były wyludnione, tak są i pierwszego listopada. To nie jest amerykański zwyczaj, to nie jest dzień wolny od pracy. A przecież mieszkańcy USA kochają święta innych narodów. Różnica jest jednak taka, że oni zdają sobie sprawę z tego, że są zlepkiem różnych narodowości. Każdy Amerykanin ma jakieś zagraniczne korzenie. I tak bez względu na pochodzenie, w Stanach celebruje się meksykańskie Cinco de Mayo, irlandzki Dzień św. Patryka czy Chiński Nowy Rok. My mamy swoje tradycje. Swój język. Swój kawał historii. Czyli to, czego nie mają "jankesi". Dlaczego tego nie szanujemy?

Paradoksalnie, im dłużej przebywam za granicą, tym bardziej utożsamiam się i przywiązuję do własnego kraju. Jestem otwarta na inne kultury. Lubię się ich uczyć. Gdybym było inaczej, siedziałabym cały czas nad Wisłą. Tak, też wycięłam dynię. Z taką różnicą, że zrobiłam to w Stanach Zjednoczonych. Mieszkam z Amerykanami i chętnie poznaję ich zwyczaje. Tak samo jak jadłam indyka na Święto Dziękczynienia. Ale nie wydaje mi się, żebym to samo w tym samym czasie robiła w Polsce. Jeśli idę na wycieczkę w góry, to zakładam adidasy i bluzę. Jeśli jadę nad morze, to klapki i bikini. W USA wycinam dynię. W Polsce modlę się za zmarłych.

Na zdjęciu: dynie.

Komentarze do wpisu: Dodaj nowy komentarz